Lutowanie to bardzo uniwersalna i skuteczne metoda łączenia różnego rodzaju elementów metalowych. Lutowanie miękkie świetnie sprawdza się w elektryce, elektronice i wszędzie tam, gdzie liczy się niższa temperatura podczas procesu łączenia. Lutowanie twarde to z kolei znacznie bardziej zaawansowana technika, która znajduje zastosowanie wielu profesjonalnych warsztatach i służy do tworzenia mocnych i trwałych połączeń w znacznie wyższej temperaturze.
Metody te mogą różnić się w wielu aspektach od siebie, jednak w obu tych przypadkach topnik odgrywa bardzo ważną rolę i często decyduje o skuteczności i wytrzymałości tworzonych poprzez lutowanie połączeń. Warto więc wiedzieć kiedy topnik jest potrzebny, jakie powinien mieć właściwości i czym kierować się podczas jego zakupu?
Gdzie wykorzystuje się metodę lutowania?
Lutowanie to bardzo uniwersalne metoda łączenia elementów metalowych ze sobą, a dzięki temu, że istnieją dwie odmiany tej techniki, które działają w zupełnie innych zakresach temperatury topnienia spoiwa, lutowanie nie może być wykorzystywane w wielu różnych zastosowaniach. Lutowanie miękkie, które dla wielu osób jest najlepiej znaną techniką lutowania, z racji tego, że działa w dość niskich zakresach temperatury z powodzeniem wykorzystywane jest w elektryce czy też elektronice. W tych branżach wytrzymałość połączenia rzadko kiedy jest priorytetem i zazwyczaj najważniejszą kwestią jest tutaj dobre przewodnictwo elektryczne, szybkość tworzenia połączeń, precyzja, prostota i niezawodność.
Lutowanie twarde jest znacznie bardziej zaawansowaną techniką łączenia różnych elementów metalowych, która działa w dużo wyższej temperaturze przekraczającej 450 stopni Celsjusza. Metoda ta pozwala na tworzenie bardzo mocnych, trwałych, szczelnych i odpornych na działanie różnego rodzaju czynników połączeń. Z tego względu świetnie spisuje się ona wszędzie tam, gdzie priorytetem jest wytrzymałość i trwałość utworzonego połączenia. Lutowanie twarde wykorzystuje się do tworzenia różnego rodzaju instalacji grzewczych, chłodniczych i klimatyzacyjnych. Ponadto technika ta może być wykorzystywana do tworzenia różnych konstrukcji i instalacji z takich materiałów jak stal, miedź, złoto, srebro, mosiądz, brąz, węgliki spiekane i wiele innych.
Kiedy potrzeby jest topnik?
W trakcie procesu lutowania na powierzchni łączonych elementów może powstać warstwa niemetalicznych związków. Najczęściej jest to efekt reakcji metalu z otaczającą go atmosferą, co jest jak najbardziej naturalnym zjawiskiem. Efekt ten nie jest jednak obojętny dla procesu lutowania. Niemetaliczne związki obecne na powierzchni lutowanych elementów mogą wpłynąć negatywnie na topliwość lutu i utrudnić tworzenie odpornej i szczelnej spoiny. Skutkiem tego może być słabe i nietrwałe połączenie, mimo tego, że osoba je wykonująca stosowała się do wszelkich innych zasad. Aby uniknąć takiej sytuacji i zneutralizować warstwę niemetalicznych związków z lutowanej powierzchni, niezbędne jest stosowanie topnika, który jest substancją dokładnie oczyszczającą całą powierzchnię lutowaną. Topnik wykorzystywany jest zarówno w lutowaniu miękkim jak i twardym.
Jakie właściwości powinien mieć topnik lutowniczy?
Topnik lutowniczy to substancja, która musi posiadać pewne ściśle określone właściwości, aby mogła spełniać swoje zadania w odpowiedni sposób. Topnik powinien usuwać tlenki i inne zanieczyszczenia z lutowanej powierzchni, zapobiegać powstawaniu nowych tlenków podczas procesu lutowania, poprzez odcięcie kontaktu materiału z otaczającą go atmosferą, ułatwiać topienie i zwiększać płynność spoiwa oraz zwiększać zwilżalność lutu na materiale lutowanym. Preparat ten powinien także przyciągać metal w mniejszych ilościach niż ciekły lut i dać się łatwo usunąć po zakończeniu lutowania.
Czym kierować się podczas zakupu topnika lutowniczego?
Topnik lutowniczy będzie działał w odpowiedni sposób, tylko wtedy, gdy zostanie odpowiednio dobrany do materiału, z jakiego zostały wykonane lutowane elementy. Podstawową kwestią, jaką należy się kierować podczas zakupu topnika lutowniczego, jest jego temperatura topnienia. Bardzo ważne jest, aby temperatura, w jakiej topnik zaczyna się stapiać, była niższa niż temperatura topnienia lutu. Z kolei temperatura parowania powinna być wyższa w przypadku topnika, po to, aby podczas procesu lutowania cały czas pozostawał on na powierzchni elementów lutowanych i nie wyparowywał z nich. Warto także zwrócić uwagę na jakość topnika oraz to czy nie sprawia on problemów podczas jego usuwania po zakończeniu lutowania.